on the road again

Goed ik weet nu dus echt niet waar ik ben dus kan het je ook niet vertellen. De "no worries" zaten vandaag niet zo mee. Ik zou graag heel het verhaal in een keer willen opratelen maar moet natuurlijk bij het begin beginnen anders snappen jullie er geen drol meer van.
Gisteren morgen werdt ik voor de laatste keer wakker naast de over groene snottebel, heb mijn tas weer ingepakt en ben gaan lopen (samen met denise natuurlijk) naar de autohandelaar om ons geweldige, ultra moderne,super sjieke mitsubishi magna op te halen. Jawel, verkocht! aan ons! Hartstikke gelukkig stapte we in onze wagen. problemo numero uno: Sydney is een grote stad, dit wisten wij. Maaaaar uit deze grote stad moesten wij ook uitkomen. 3 uur.. 3 uur lang.kalootjes zeg wat een tering bende daar op de weg! Nergens wordt wat aangegeven. En als het wel wordt gedaan is dat bij de afslag zelf. Hiervoor ben je dan te laat omdat er tigduizend auto's rijden en dus niet kan invoegen. Eindelijk na lang zweten en billenknijpen kwamen we na een big mac tot rust en reden we als een speer de stad uit over the harbour bridge nog wel. Super, tof man wat een uitzicht! Tijdens het rijden gebeurde er vrij weinig gisteren, ik bespaar jullie de details van de snelwegen en de prachtige natuur eromheen. Nadat we een klein stadje waren binnen gekomen besloten we te gaan kamperen. We kregen namelijk een hele campingset bij de auto incl. tent. We vonden een camping in onze gids. De weg ernaartoe was steil, vol met gaten en de krekels- vogels enz gilde zo hard rond je oren dat we elkaar niet meer konden verstaan. Uiteindelijk kwamen we aan op de campingplaats zo ver weg in de bergen. Het was letterlijk kamperen. Allerlei dieren die s'nachts om je tent heen rennen en de muggen, deze geniepige diertjes hebben ons helemaal lek geprikt. Geweldige nacht!Vanmorgen hadden we alles weer opgeruimd. Tent weer uit elkaar getrokken. Dit was overgens erg zonde aangezien we de vorige avond helemaal in het donker de tent in elkaar hebben geflanst. Het was niet super gelukt maar we hebben er in kunnen slapen ;)
Nog geen 4 uur verder (we waren onderweg weer) dacht ik heeeey ik denk dat er nieuwe benzine in moet. JEP. 110 km pu, 100, 80, 40 en stil. Midden in de bush. Geen pompstation te bekennen. Godzijdank stopte elke auto om te kijken wat er aan de hand was aangezien we erbij stonden alsof het noodlot had toegeslagen. Een hele aardige outback jack. WIlde ons graag helpen. Ik vertrouwde het niet zo omdat hij vette haren had, lange teennagels, vieze tanden en een raar lachje heeft. Goed we moesten we aangezien we niet zoiets hadden van " goh laten we hier onze tent neerzetten en 3 maanden hier vertoeven". Maar lange teennagels of niet hij heeft ons geweldig geholpen. We hadden weer benzine.. Pfieeuw. Helaas was dat niet het enige. We wisten niet wat het was maar het starte lukte niet meer. Daar stonden we dan. Wij bellen naar de ANWV. :) V. over 20 minuten zouden ze komen. OUtback jack was al vertrokken. We werden kort daarna terug gebeld dat de 20 minuten veranderen in anderhalf uur. Het regende pijpenstelen, onweer en er kon elk moment een kanga de bush uit rennen en op onze auto gaan springen. Het werd zo donker dat we niet eens meer zagen wat er om ons heen gebeurde. HEHE na 2 en half uur kwamen ze hoor! meneer met de grote trekkar of hoe het ook mag heten heeft ons van de weg gehaald. We hadden geen slaapplaats dus waar moesten we heen. Gelukkig wist meneer met de trekkar wel waar we een hostel konden vinden. NOu daar zitten we nu dan. Met de auto voor de deur. Gelukkig hebben we net Tim ontmoet. Hij verblijft hier ook en is automonteur. Nadat hij de batterij had opgeladen begon de auto were te lopen. Nu wachten we tot morgen :) en kijken hoe dat zij het gaat doen. We hebben er alle vetrouwen in aangezien het onze fout is geweest door te laat te stoppen en onze baby te voeden. Hmm in dit geval kunnnen we zeggen VROUWEN! ZOmeteen lekker slapen en morgen on the road again op naar de camping samen met etsie ketsie, onze car:) Slaap lekker! Ik wel.